به وقت زندگی

Who can say where the road goes?
Where the day flows?
Only time.

And who can say if your love grows As your heart chose?
Only time.

Who can say when the roads meet that love might be in your heart?

And who can say when the day sleeps If the night keeps all your heart?

Who knows? Only time.
 

گاهی بهترین لحظه را غرق شدن در رویاهایمان می سازند

کافیست در رویایمان حضور کامل داشته باشیم و تمام حواس پنچگانه مان را به کار بگیریم

غزل

در هجده سالگی، نگران تفکر دیگران در مورد خودتان هستید

وقتی چهل ساله می شوید، اهمیتی نمی دهید دیگران در مورد شما چه فکر می کنند

و زمانی که شصت ساله می شوید، پی می برید که اصلا هیچکس در مورد شما فکر نمیکرده است. یا اگر فکر میکرده نگران تفکر شما در مورد خودش بوده

تا فرصت داری جانانه زندگی کن

نقل از جک کانفیلد در کتاب قطار سرعت به سوی ثروت

همین دوندگی های گاه و بیگاه است که زندگی را هیجان انگیز می کنند

یادم باشد گاهی بی دلیل و فقط برای پذیرایی از شخص خودم تا سر حد توان بدوم و از نفس بیفتم

در عوض وقت خواب راضی ترین  انسان روی زمین باشم

و با آرام ترین ذهن دنیا خودم را مهمان سکوت شب و گرمای بالش پتوی روی تخت بکنم

غ‌زل

مهمان ها رفتند و جایشان به شدت خالی است. صدای چرخش لباسها در ماشین لباسشویی سکوت خانه را شکسته و من با کمری که هنوز درد می کند؛ خانه را نظم داده ام و خوابالوده در تلاشم که دوباره کارم را شروع کنم. اگر ماهک زود بیدار نشود. گزارشی نوشتن را دوست ندارم اما روزهای بودن با پدر مادر همسر را آنقدر عاشقم که دوست دارم تمامش را بنویسم. این چهار روز جز بهترین روزهای عمرم بود اگرچه بابت کارهای انجام نشده ام در بدو ورودشان به شدت ناراحت و مضطرب بودم اما زدم به در بی خیالی و لحظه حال را زندگی کردم.