به وقت زندگی

مرگ در تمام طول عمر ما جاریست

هر لحظه از عمرِ ما به یک اندازه در روند مرگ تاثیر دارند

رواقیون معتقدند همه چیز در حال حرکت به سوی مرگ است

هر که آمد به جهان نقش خرابی دارد .... در خرابات بگویید که هوشیار کجاست  

تنها در رویارویی بامرگ است که خودِ انسان متولد میشود

فقط کسی از طعم واقعی زندگی لذت می برد که آماده دست کشیدن از زندگی باشد

اروین یالوم معتقد است که "مرگ نقطه ای هست در مغز که همیشه می خارد. و بخش زیادی از گونه‌ای که زیسته‌ایم و راهی که از زندگی که طی کردیم متاثر از خاراندن این نقطه بوده. بنابراین لام است این خاراندن را به خوآگاه بیاوریم تا به آن تسلط بیشتری داشته باشیم"

در قسمتی از اپیزود 3 می گوبد از دیدگاه اگزیستانسیال "تنها کسی آماده دست کشیدن از زندگی است که طعم واقعی زندگی را چشیده باشد."

و این را من با تمام وجود زیسته ام. سالها با این ترس و اضطراب چشمم را به روز تازه باز کردم که ای وای یک روز دیگر هم گذشت و من همچنان در حال درجا زدن هستم. دلیل این ترس و دلواپسی را نمی دانستم تا اینکه در برنامه "اردیبهشت" که هفت هشت سال قبل پخش می‌شد از دکتر بابایی‌زاد محبوب شنیدم "دلیل نگرانیِ از گذر عمر؛ زندگی نزیسته است" و شنیدن این جمله آبی بود بر آتش درونم. دلیل را یافته بودم و باید کمر همت به اصلاح سبکِ زندگی ام می بستم و بستم.

حالا مدتهاست هر صبح با شوقِ شروع یک روز تازه و دیدن روی عزیزانم و شنیدن صدایشان و ساختن لحظه‌هایی افتخارآفرین(برای خودم) چشم باز می کنم و سپاس‌گویان پایم را روی زمین می‌گذارم و روز را شروع می کنم. راه زیادی تا اصلاح حقیقی نحوه زیستن‌ام در پیش است اما تلاش‌های این چند سال کمک شایانی به کاهش این اضطراب کرده. هنوز هم طعم واقعی زندگی را به طور کامل نچشیده ام اما چقدر شنیدن حرف‌های استاد انتظامی در روزهای پایان عمرش انرژی و انگیزه به من داد. 

جاهای مختلفی خوانده و شنیده ام که هر کاری را می خواهید انجام دهید یا انجام ندهید؛ یا به بهترین شکل به انجام برسانید. از نظر من این که هر کاری را انجام می‌دهیم به بهترین صورت امکان انجام بدهیم؛ نمود کاملِ چشیدن طعم واقعی زندگیست. 

غ‌زل‌واره:

به فرزانه قول داده بودم هر بار رواق رو گوش میدم ازش بنویسم. اما چند هفته ای بود که نمی تونستم رواق گوش بدم. من تا یک جاهایی پیش رفته بودم اما برای عمق بخشیدن به دانسته هام دوباره از اول شروع کردم. در مورد بخش اول هفته قبل نوشتم و حالا در مورد مرگ اندیشی