به وقت زندگی

این زندگی تازه و آرام

22. نداشته‌ها

ما به خاطر ناآگاهی‌هامون زندگی می‌کنیم نه به خاطر آگاهی‌هامون

ما به خاطر نداشته‌هامون زندگی می‌کنیم

نداشته‌هامون نقش مهمی در زندگی ما دارن، نداشته‌هامون

یکی امکان داره همه چیز داشته باشه ولی اون چیزی که میخواد رو نداشته باشه

ما فکر می کنیم افراد متمول رنج ندارن. اصلا چنین چیزی نیست

یک شعر ترکی هست که میگه:

وقتی به کوه نگاه میکنی احساس حقارت نکن

کوه هم درد کوهی داره 

از کوچکترین چیزی آلوده میشه

سفید هم درد سفیدی داره

اردشیر رستمی

 

با شنیدن این جملات، غم بزرگِ صلحی که در درون ندارم چنان چنبره میزنه روی قلبم که حس می کنم اگر ننویسم می‌میرم. امروز و خیلی روزهای عمرم با این غمِ بزرگ اجین شده. کاش کسی در کودکی به من یاد داده بود که من مهمترین آدمِ زندگی خودم هستم. کاش از وقتی متوجه این شدم که باید خودم رو دوست داشته باشم توانسته بودم به این مهم دست پیدا کنم اما من هنوز هم در میان باتلاقی از ایرادها و ناهنجاریهای خودم غرقم. هر بار نفس نفس زنان، با ته مانده نفسم خودم را به ساحل تمیز میرسانم و همین که نفسم تازه می شود و کمی با هم در صلح مراوده می کنیم گیاهی وحشی و مرموز دور پایم حلقه میزند و دوباره مرا به وسط باتلاق می کشاند و سر تا پایم پر از گند و کثافت می شود و اینجور وقتهاست که غم غالم به بزرگترین حد خودش می رسد و من دلم برای غزلی که در من عزادارترین می شوم. اینجور وقتها دلم میخواهد کسی کاری به کارم نداشته باشد و من برم یک گوشه گم شوم و غرق شوم در هر آنچه که من را از خودم جدا می کند.

 

 

 

غ‌ز‌ل‌واره:

+ تصمیم گرفته بودم با  پری اینا برم باشگاه. چون تایممون فیکس نبود قرار گذاشتیم بریم کار با دستگاه. رفتیم و علیرغم تغریف هایی که شنیده بودم، باشگاهش رو دوست نداشتم و پشیمون شده بودم که ثبت نام کردم . از طرفی فهمیدم که من ورزش دسته جمعی رو دوست دارم و اون هیجان و انرژی حرکتهای تند رو. آخر شب متوجه شدم که من اصلا نباید وزنه سنگین بزنم و نمی تونم کار با دستگاه رو ادامه بدم و اینطوری شد که باشگاه رفتن کلا منتفی شد. دلم میخواد اگر هم برم باشگاه، برم باشگاه نیکامال اما هم یه کم گرونه هم حس رفتن تا اونجا رو ندارم البته دلیلش رو فقط خودم میدونم

+ دوست ندارم جای هیچ کسی باشم. فقط میخواهم جای خودم باشم و این باتلاق به برکه ای زلال تبدیل شود اما دلم خواست مثل خیلی‌ها که خیلی وقت نمی نویسند و وقتی می آیند کلی پیام دلشان را گرم میکند  ...

 

 

 

غزل عزیزم بنویس

مثل همیشه بیا و بنویس

هر اونچه که داره ذهنتو میخوره بریز بیرون 

نوشتن شفاست. بار روی دوشت رو خیلی سبک تر میکنه

کاملاْ درکت میکنم عزیزم 

متاسفانه در دوره ای بزرگ شدیم که آگاهی و توجه به رفتارهایی که با کودکان میشه در میون دورهمی های فامیلی و شلوغی بازی بچه ها گم شده بود و الان داریم جواب تمام تراماهای بچگیمون رو میدیم

چیزی که ذره ایش تقصیر ما نبوده

اما چکار میشه کرد جز جلو رفتن و تلاش برای خود بهتر داشتن

برای آگاهتر بودن

و زندگی همینه عزیزم

گاه بالا گاه پایین

اما در جریان

و چون می گذرد غمی نیست 

دوست دارم از دور

واااااااااااااای لی لی سلام
چقدر خوشحال پیدات کردم
چطوری دختر؟
واقعا نوشتن شفاست. خیلی خوبه خیلی
دقیقا
البته که ما نمی تونیم آگاه هم باشیم جلوی خیلی از آسیهایی که به بچه ها میخوره رو بگیریم 
همین الان من نمیدونم دقیقا وقتی میرم تبریز و ماهک با بچه هاست چی توی روابط جزیی شون میگذره پس اونقدر هم نمیشه مراقب بود
ولی اون زمان خیلی همه چیز باری  به هر جهت بوده کلا

دقیقا باید تلاش کرد، پذیرفت و جلو رفت

منم دوستت دارم عروس زیبا

تو روح بیان که استیکر نداره :))

عزیزدلم سلام

امیدوارم پیامم رو گرفته باشی.

دردای کودکی هیچ درمانی ندارن. فقط می‌شه موقتی با تراپی و پادکست و دارو ظاهر رو خوب کرد. درون همونه. البته این نظر منه. گرچه اهلِ هیچکدوم نبودم زیاد ولی حداقل یک بار تجربه‌شون کردم. احترام می‌ذارم به هر کسی که این روش‌ها رو برای کمک به حالش انتخاب کنه. فقط برای من هیچوقت تاثیرگذار نبوده. شاید حتی بدترم هم کرده.

یه جورایی همه چی درون خودته. و اینکه آدم همیشه تنهاست. حتیٰ اگر هزار تا دوست هر جای این دنیا داشته باشم، یا ده تا رفیق صمیمی، بازم فقط خودمم. و می‌تونم بگم شاید تنها چیزی که همیشه بهم کمک کرده قبول کردن "حقیقت" بوده!

می‌بوسمت ❤️

سلا هدی قشنگم
خوبی عزیز دلم
پیامتو گرفتم
فقط فکر میکردم باز بهت نرسیده 🤭 دیر چک کردم

من همشو امتحان کردم و تاثیرش فقط موقتی بود

دقیقا پذیرش نقطه عطف زندگیه
اونوقته که میشه تمرکزت رو بزاری روی کارهای مهم

چقدر خوبه که باز اومدی🥰😘

خیلی خوب درکتون میکنم چون سالهای سال رنج بزرگ زندگی من بوده حتی همین الان هم با اینکه خیلی بهتر از قبلم و یاد گرفتم خودمو دوست داشته باشم اما یه جاهایی میبینم که نه هنوز خیلی کار دارم و متاسفانه مشکل ریشه دار تر از این حرفاست اما هم من هم شما لیاقتش رو داریم و میتونیم که با خودمون رفیق باشیم آرزو میکنم حال دلتون خوب خوب بشه 

راستی دوره سلف لاو آقای عرب زاده  رو تصمیم دارم بخرم تعریفش رو زیاد شنیدم 

 

واقعا رنج بزرگیه و باعث میشه خیلی از ریسکها رو نکنم
خیلی جاها توانمندیهای خودمو نبینم و همینه که چند ساله رسما دارم درجا میزنم
ولی امیدوارم هم شما  رابطه تون با خودتون عالی بشه
هم من
هم همه اونهایی که این مشکل رو دارن
امیدوارم دوره خوبی باشه و نتیجه عالی بگیرید ازش
من دوره کیمیای ذهن آقای مقدم رو گرفتم که دو جلسه اش در مورد صلح درون هست و دارم تلاش میکنم
هفته قبل خیلی اوضاع خوب بود حتی عالیگولی همینکه یه کم عملکردم افت کرد اوضاع مثل قبل شد
باید با خودم کنار بیام خیلی خیلی زیاد باید خودمو درک کنم

براتون بهترین ها رو آرزو دارم مهدیه عزیز

درد مشترک ماست... خیلی از ما 

اگر کمی به خودمون فکرمیکردیم‌برچسب خودخواهی هم بهمون میخورد 

و منی که یه جایی فهمیدم چقدر غریبم یا خودم 

چقدر طفلکی و رونده شدم از خودم

 

بابت کامنتت اگر باعث مزاحمت نیست بزرگواری میکنی اینکار رو در حقم کنی عزیزم 💜

نسترن خیلی درد بزرگی خیلی
خسته ام ازش خیلی خسته
من به خاطرش خیلی دارم عذاب میکشم

عزیز دلمی کاش بتونیم با خودمون دوست بشیم

یه کم شاید طول بکشه چون من میخواستم با دقت باز گوش کنم
اونوقت حتما برات انجامش میدم اینطوری خودم هم بهتر یاد میگیرم گلم
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی
تازگی اینجا نیاز روح من است
.
.
.

به قول ماه کوچکم "قدرت جادویی، درونتِ"


من در بلاگ اسکای

https://life-time.blogsky.com/
Designed By Erfan Powered by Bayan