به وقت زندگی

چرا این رخوت لعنتی تمام نمی شود؟

چه سر حال نمی شوم.

چرا همه خوشیهالی هایم لحظه ای شده و گذرا

و اونچه درونم رخنه کرده رخوت است و رخوت؟

تنم بی جان شده و کلا بی حالم

قرص های مکمل هم کمکی به سر حال شدن جسم ام نمی کنند و همین بی حالی موجب عقب افتادن کارها و درنهایت رخوتی تمام نشدنی است

کاش مجالی بود که نفسی تازه کنیم؛ با دیداری، سلامی، یا دیاری