وقتی تحت تاثیر تغییرات هورمونی نباشم،یک زمانهایی از روز رو به شدت سرخوشم و با تمام وجودم احساس خوشبختی دارم و دلم میخواد اونو به همه دنیا منتقل کنم و درست همین مواقع هست که دلم میخواد بنویسم. تازگیها متوجه شدم قبلترها حالم که بد بود تمایل بیشتری به نوشتن داشتم اما الان ترجیحم اینه که اگر بد حالی رو می نویسم روی کاغذ بنویسم و کسی نخونه و گاهی حتی پاره میکنم میریزم دور و این یعنی "رشد" برای من . این یعنی اگرچه گاهی شک میکنم که از این دوره‌هایی که شرکت کردم بهره‌ای برده باشم، اما ظاهرن در ناخودآگاه تاثیر خودش رو میگذاره و به مرور آشکار میشه.
+این روزا که باز لپ تاپ رو روشن میکنم تمایل بیشتری به نوشتن دارم.
+شماها هم در طول روز احساسات متفاوتی رو تجربه میکنید؟
- شنبه ۲۰ خرداد ۰۲
