به وقت زندگی

یک وقتهایی فقط خودتی که می باید حال خودت رو خوب کنی 

و .....

گاهی هم باید با دو تا گیره ادای لبخند رو در بیاری

]چقدر کودکانه هیجان زده ام برای زیستن

غزل

دیگران هر چقدر هم نزدیک باشند و صمیمی

باز هم هیچ کس به جز من قادر به تغییر، آگاهی و رشدِ من نیست

من و فقط منم که باید مراقب آگاهانه زیستنم باشم

غ‌زل

رنج دردناک است و طاقت فرسا

اما زمانی که به پایان می‌رسد 

شیرین‌ترین لحظه‌های عمر را تجربه می‌کنیم

غزل

گاهی رنج چنان ناگهانی سر و کله اش پیدا می شود که به طرز اسفناکی آچمز می شوی و میان دست و پا زدنهایت به دنبال دلیل می گردی. در آنِ واحد 100 دلیل برای آن رنج پیدا می کنی که تا قبل از آاین هیچکدام را عامل رنجی در آینده نمی دیدی و وقتی تشخیص نمی دهی کدام عامل اصلی بوده شاید بهترین کار این باشد که فقط افکارت را کنترل کنی. اما کنترل افکار هم به این سادگی ها نیست. اصلا گاهی به نظرت می رسد به هیچ چیزی فکر نمی کنی اما سرت که علایم جسمانی خلاف این را نشان می دهد

دوستای قشنگم از تک تک تون ممنونم

مرسی که هستید

چند بار تلاش کردم بنویسم اما نشد

و الان دیگه نگران دلواپسی های خانوادم نیستم افتادم توی گرداب احساسهای عجیب غریبی که آرزو می کنم نه خودم و نه هیچ موجود زنده ای توی دنیا تجربه اش نکنه